Διαπαιδαγώγηση = (μόνο) όρια;

Διαφήμιση

Η διαπαιδαγώγηση ως εκείνος ο παράγοντας που παίζει τον σπουδαιότερο ρόλο στη ζωή κάθε ανθρώπου, αποτελεί αδιαμφισβήτητα ένα τεράστιο κεφάλαιο το οποίο κάθε γονέας οφείλει να γνωρίζει και να μη σταματά να μαθαίνει τα πάντα γύρω από αυτό.

Ο ρόλος των γονέων και των κηδεμόνων αντίστοιχα είναι καθοριστικός στην πνευματική, ψυχική και συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού ιδιαίτερα τα πρώτα ευαίσθητα χρόνια της ζωής του. Έτσι πολλοί γονείς και κηδεμόνες προβληματίζονται έντονα σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να μεγαλώσουν τα παιδιά τους.

Σίγουρα η βάση για την υγιή ανάπτυξη του παιδιού σε ψυχικό, σωματικό και συναισθηματικό επίπεδο, είναι η αγάπη των γονέων.

Για να είναι όμως ισορροπημένη η διαπαιδαγώγηση εκτός από τη στοργή μας, χρειάζεται να τεθούν κανόνες στη συμπεριφορά του και όρια. Τα όρια αυτά αφορούν ένα ευρύ φάσμα από καταστάσεις και συμπεριφορές στην καθημερινότητά του.

Είναι βέβαιο ότι κάθε οικογένεια έχει θεσπίσει τους δικούς της κανόνες και τους προσωπικούς της «κώδικες επικοινωνίας», όμως είναι εξαιρετικά ωφέλιμο να εφαρμόζονται και ορισμένοι κοινοί κανόνες διαπαιδαγώγησης.

Ωστόσο ιδιαίτερη βαρύτητα πρέπει να δοθεί πρώτα απ’ όλα και στον τρόπο της οριοθέτησης της συμπεριφοράς του παιδιού, ώστε να εφαρμόζεται με τη μορφή διδασκαλίας και όχι με εκείνη της τιμωρίας.

Είναι αποδεδειγμένο ότι γονείς που θέτουν κανόνες, σταθερά όρια χωρίς όμως να αποκλείουν την ελευθερία και τη συζήτηση αλλά και ευκαιρίες για πειραματισμό… βλέπουν ευχάριστα αποτελέσματα στη συμπεριφορά των παιδιών τους καθώς εκείνα αναπτύσσουν το αίσθημα της ευθύνης. Αντιλαμβάνονται σε μεγάλο βαθμό τις προσδοκίες των γονιών τους, είναι κοινωνικά, κινούνται με σιγουριά και αυτοπεποίθηση για τον εαυτό τους και επιπλέον… μπορούν να δίνουν λύσεις σε ζητήματα που σε άλλη περίπτωση θα φάνταζαν ως μεγάλα προβλήματα. Άλλωστε δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι είναι απαραίτητο το παιδί να νιώθει πρώτα απ’ όλα ευτυχισμένο.

Η γραμμή ανάμεσα στο αίσθημα της ανασφάλειας και της ασφάλειας των παιδιών είναι λεπτή και ορισμένες φορές αόρατη, καθώς τα παιδιά αρνούνται να συμβιβαστούν με κανόνες που σε πρώτο επίπεδο τα περιορίζουν και συνεπώς νιώθουν ανασφάλεια. Παράλληλα, όμως, νιώθουν ασφάλεια κατά βάθος αντιλαμβανόμενα την προστασία και καθοδήγηση των γονιών τους που είναι και η βαθύτερη ανάγκη τους.

Η προσχολική ηλικία είναι η πλέον κατάλληλη περίοδος για να ξεκινήσουν οι γονείς να θέτουν όρια στα παιδιά τους ώστε μεγαλώνοντας να έχουν τη δυνατότητα να αποφύγουν κινδύνους και εμπόδια, που σε άλλη περίπτωση δεν θα μπορούσαν και θα είχαν τις ανάλογες συνέπειες τόσο στην ψυχική του υγεία όσο και στη συμπεριφορά του.

goneis paidia oria

Ένα παιδί που μαθαίνει από νωρίς να ζει και να συμπεριφέρεται με όρια, δέχεται και αφομοιώνει πολύ καλύτερα τους κανόνες, και μαθαίνει να εκφράζει κάθε του συναίσθημα με υγιή τρόπο. Αντιθέτως, ένα παιδί που έχει μάθει να συμπεριφέρεται ανεξέλεγκτα, αγνοεί τη σημασία του σεβασμού στους ανθρώπους γύρω του. Δεν μαθαίνει να συμβιβάζεται και θεωρεί δεδομένη την εκπλήρωση κάθε του επιθυμίας. Παράλληλα όμως σε τέτοιες περιπτώσεις, το παιδί είναι έντονα ανασφαλές και χωρίς να έχει το «όχι» στη ζωή του, θεωρεί δεδομένο κάθε άνθρωπο στο οικογενειακό, σχολικό και φιλικό περιβάλλον του, ενώ απαιτεί πάντα να έχουν όλα την εξέλιξη που επιθυμεί και να ικανοποιούνται οι ανάγκες του από τους άλλους.

Πιο συγκεκριμένα, ο τρόπος για να μπουν τα όρια ξεκινά με τη σαφή και ξεκάθαρη τους εικόνα στο παιδί. Πρέπει δηλαδή το κάθε παιδί να γνωρίζει συγκεκριμένα τι είναι αποδεκτό και τι όχι. Επιπρόσθετα, οι γονείς οφείλουν να λειτουργούν με κοινό τρόπο αντιμετώπισης. Κάθε διαχωρισμός της συμπεριφοράς των γονιών (ρόλοι όπως του καλού και του κακού, του «εύκολου» και του «δύσκολου» κτλ.) συχνά αποπροσανατολίζει το παιδί. Όσο οι γονείς επιμένουν σταθερά να οριοθετούν με κοινή τακτική τη συμπεριφορά του παιδιού, δείχνουν με τον καλύτερο τρόπο το ενδιαφέρον τους.

Επιπλέον, όσο οι γονείς διατηρούν τη στάση τους και δεν αφήνουν μεγάλα περιθώρια παράκαμψης των ορίων, τόσο μειώνουν την πιθανότητα το παιδί να ασκεί πίεση νιώθοντας πια ότι μπορεί να τα αγνοήσει. Γιατί οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι δεν γίνεται να εξαλείψουν κάθε τέτοια πιθανότητα και να περιμένουν ότι το παιδί θα τους παρακούσει και μάλιστα θα δοκιμάσει πολλές φορές την υπομονή τους και την ίδια την ισχύ των ορίων. Ας μην ξεχνάμε όμως ότι μιλάμε για παιδιά… που από τη φύση τους δρουν παρορμητικά και δεν έχουν προλάβει να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους ωριμότητα ώστε να μην ξεπερνούν τα όρια.

Κλείνοντας… αν η βάση για μία ισορροπημένη διαπαιδαγώγηση είναι η αγάπη μας στο παιδί και τα όρια οι πυλώνες, τότε το… υλικό που τα συγκρατεί είναι και οι πράξεις μας με σημαντικό προβάδισμα έναντι των όσων λέμε. Το παιδί θα ακολουθήσει ενστικτωδώς. Θα μάθει μέσα από το δικό μας παράδειγμα, τη συμπεριφορά μας όχι μόνο απέναντί του αλλά και από τη συνολική μας στάση απέναντι στην ίδια τη ζωή.

Πηγή: charapaidiou.com

 width=

ParentsGo

Το ParentsGo είναι ένας χώρος για γονείς κι εκπαιδευτικούς με πλούσιο επιμορφωτικό, ενημερωτικό και διασκεδαστικό υλικό. Στο ParentsGo γονείς κι εκπαιδευτικοί μπορούν να ενημερώνονται για ότι αφορά τα παιδιά και να συμμετέχουν κι αυτοί στέλνοντας δικές τους ιδέες και θέματα επίκαιρα και σχετικά πάντα με τον κόσμο του παιδιού.

Διαφήμιση

Κοινοποίηση

Το ParentsGo είναι ένας χώρος για γονείς κι εκπαιδευτικούς με πλούσιο επιμορφωτικό, ενημερωτικό και διασκεδαστικό υλικό. Στο ParentsGo γονείς κι εκπαιδευτικοί μπορούν να ενημερώνονται για ότι αφορά τα παιδιά και να συμμετέχουν κι αυτοί στέλνοντας δικές τους ιδέες και θέματα επίκαιρα και σχετικά πάντα με τον κόσμο του παιδιού.

Αφήστε ένα Σχόλιο

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Παρόμοια άρθρα

Ακολουθήστε μας

Βρείτε μας στα παρακάτω social media και μείνετε ενημερωμένοι!

Δημοφιλή άρθρα

Πρόσφατα άρθρα

Scroll to Top