Δεν θα ξεχάσω ποτέ μου τα παιδικά μου ανέμελα χρόνια. Ατέλειωτο παιχνίδι, καμία πίεση, καμία εξωσχολική δραστηριότητα μέχρι τα 7, πολλούς φίλους κάθε μέρα στο σπίτι μας, πολύ γέλιο, καμία ανασφάλεια και τρομερή ΑΝΘΡΩΠΙΝΗ επαφή. Νομίζω λίγο πολύ οι γενιές από το 1999 και κάτω, έτσι έζησαν, ευτυχώς.
Άλλη τόση χαρά θυμάμαι να έχω και τα Χριστούγεννα. Έπαιρνα ένα δώρο από τους γονείς μου, οι οποίοι ήταν ο Άγιος Βασίλης, και το πολύ άλλο ένα δώρο από τη γιαγιά μου. Αυτό το δώρο μου έφτανε για όλη την υπόλοιπη χρονιά. Ήταν πάντα ένα παιχνίδι το οποίο έπαιζα μέρα νύχτα. Δεν θα αναφέρω σε αυτό το σημείο την αναγκαιότητα του συμβολικού παιχνιδιού, του παιχνιδιού γενικά, γιατί θέλω να πιστεύω πως όλοι όσοι διαβάζουν αυτό το άρθρο, έστω και λίγο θα ξέρουν για τη σημαντικότητά του.
Θα μιλήσω όμως για τα υπόλοιπα ‘δώρα’ τα οποία έπαιρνα τα Χριστούγεννα. Η γιαγιά μου ερχόταν στο σπίτι και είχε φτιάξει σίγουρα 2 φαγητά και ένα σιροπιαστό γλυκό. Το δώρο μου ήταν οι μυρωδιές. Σίγουρα βλέπαμε μια οικογενειακή χριστουγεννιάτικη ταινία. Το δώρο μου ήταν η ταινία. Όταν τρώγαμε, κάποιος άντρας,(πάντα), καλεσμένος θα άρχιζε τα αινίγματα και τα ανέκδοτα. Ήταν τα δώρα μου. Η μαμά μου έφτιαχνε το ένα και μοναδικό γλυκό που της άρεσε να φτιάχνει (γιατί δεν το είχε και πολύ με τα γλυκά), το λεγόμενο ‘μυρμηγκάτο’. Το δώρο μου ήταν όχι μόνο το ίδιο το γλυκό αλλά και το να γλείψω με τον αδερφό μου το τάπερ που είχε υπολείμματα ζύμης μέσα. Γύρω στα 6 μου βγήκα στη γειτονιά και έλεγα μόνη μου τα κάλαντα. Μην φανταστείτε ότι πήγαινα και μακριά, σε δύο, τρία σπίτια. Το δώρο μου ήταν να μάθω τα κάλαντα. Εννοείται ότι παλιότερα χιόνιζε περισσότερο και βγαίναμε όλοι και παίζαμε με το χιόνι…
Τι σημαίνει δώρο λοιπόν; Πολλές φορές ακούω απόψεις όπως ότι ‘Τα Χριστούγεννα είναι συνδεδεμένα με τα δώρα’ ή ‘Πρέπει να πάρεις δώρο’. Τίποτα δεν πρέπει! Όσον αφορά τους ενήλικες το δώρο μπορεί να είναι μια κάρτα με ένα ‘Ευχαριστώ για όλα αυτά που έχεις κάνει για μένα’, ή ένα ‘Σ’ αγαπώ’. Μπορεί να είναι ένα μαγειρεμένο φαγητό από τον άντρα προς τη γυναίκα του, ένα μασάζ από τη γυναίκα στον άντρα. Φυσικά όποιος θέλει μπορεί να το συνδυάσει και με ένα δώρο χειροπιαστό αν θέλει και έχει τα χρήματα.
Δεν υπάρχουν μεγάλες διαφορές και στα παιδιά. Το διαχώρισα πιο πολύ για λόγους κοινωνικούς. Ένα παιδί πάει σχολείο, έχει συμμαθητές που το ρωτάνε ‘Τι δώρο σου έφερε ο Άγιος Βασίλης;’. Δεν πρέπει να φέρουμε σε δύσκολη θέση τα παιδιά, φυσικά αν αντέχει οικονομικά η τσέπη μας να αγοράσει ένα δώρο. Και σίγουρα έχει μικρότερη κατανόηση για τη σημασία του δώρου. Είναι περισσότερο ευαίσθητο και για αυτό δεν πρέπει να λείπει η μαγεία από τη ζωή του. Μπορείτε να ντυθείτε Άγιο-Βασίληδες, στον παιδικό σταθμό και στο σχολείο επίσης μπορεί να έρθει ο Άγιος Βασίλης να μοιράσει δώρα στα παιδιά γιατί μην ξεχνάμε πως υπάρχουν και παιδιά από φτωχές οικογένειες. Η μαγεία λοιπόν ΔΕΝ ΠΡΕΠΕΙ να λείπε. Η ΜΑΓΕΙΑ. Όχι η υπερκατανάλωση, η απληστία και η ωμότητα στα πράγματα και κυρίως στις σχέσεις του με τους ανθρώπους. Άρα αν δε θέλουμε να το πετύχουμε αυτό, σε καμία περίπτωση δεν παίρνουμε 50 δώρα ΓΕΝΙΚΑ, όχι μόνο τα Χριστούγεννα, αλλά κυρίως τα Χριστούγεννα επειδή πρέπει, ή επειδή ήταν ‘καλό παιδί’. ΓΟΝΕΙΣ όλα τα παιδιά είναι καλά, δεν υπάρχει κακό παιδί.
Πηγαίντε λοιπόν σπίτι, παίξτε με τα παιδιά σας, κυλιστείτε στα πατώματα, βάλτε τέρμα μουσική, φτιάξτε γλυκά, κάντε τους δώρο μια βόλτα απρόσμενη στο πάρκο, πάρτε ένα ρεπό από τη δουλειά χωρίς να τους το πείτε και περάστε όμορφα. Έτσι μαθαίνει ένα παιδί να δίνει σημασία στο κάθετί, έτσι του βγαίνει εύκολα το ‘ευχαριστώ’ όταν παίρνει κάτι, εφόσον δεν παίρνει κάτι κάθε φορά. Πάρτε του ένα δώρο από τον Άγιο Βασίλη, φτηνό ή ακριβό, όσο αντέχει και θέλει ο καθένας, αλλά ας είναι ένα. Μιλήστε στους φίλους και τους συγγενείς σας πως αν έχετε ήδη παιχνίδια, ας τους αγοράσουν ο καθένας από ένα βιβλίο, αν οπωσδήποτε θέλουν κάτι να τους πάρουν. Εσείς είστε οι γονείς, εσείς ορίζετε πως θα μεγαλώσει το παιδί σας.
ΓΟΝΕΙΣ ή μη, αν κάνετε δώρο σε κάποιον χωρίς ουσιαστικά να του έχετε μιλήσει έστω και μία στιγμή από καρδιάς νομίζετε ότι θα τον κάνετε να χαρεί και να πει ‘αα τι ωραία που με σκέφτηκε’(;) Όχι. Αν ο εργοδότης δεν έχει ευχαριστήσει ποτέ τον υπάλληλό του για όλη τη βοήθεια που του έχει προσφέρει, αν η μαμά δεν έχει πει ένα ‘ευχαριστώ’ στη δασκάλα στο σχολείο του παιδιού της, ή στη φίλη της για τις φορές που ήταν δίπλα της, τότε λυπάμαι αλλά το δώρο θα παραμείνει το πιο φτηνό πράγμα που θα μπορούσατε να έχετε κάνει ακόμα και αν έχετε ξοδέψει εκατομμύρια για να το αγοράσετε. Και είμαι σίγουρη πως όλοι έχουμε νιώσει μια αμηχανία όταν κάποιος μας κάνει ένα δώρο χωρίς να έχουμε ουσιαστική σχέση μαζί του. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά, με τη διαφορά ότι τα παιδιά δε φταίνε σε ΤΙΠΟΤΑ.
Σας είπα λοιπόν πως περνούσα τα Χριστούγεννα όταν ήμουν παιδί. Εύχομαι σε όλα τα παιδιά όταν μεγαλώσουν να θυμούνται τις ημέρες αυτές τόσο έντονα όσο τις θυμάμαι κι εγώ. Με μυρωδιές, παιχνίδι, χαρές, παραμύθια. Συνδεθείτε με τα παιδιά σας, με τους φίλους σας, με τις οικογένειές σας. Τα Χριστούγεννα ναι, είναι μια ευκαιρία για να κάνεις ένα δώρο παραπάνω. Αλλά είναι και μια ευκαιρία για να αγαπήσεις περισσότερο, να πεις ‘ευχαριστώ’ και ‘συγγνώμη’. Τα Χριστούγεννα είναι μια ευκαιρία!
ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ!
Μαριαλένα Νιάκαρη
Τhe Secret of happiness from a Barefoot teacher
