H κίνηση στους δρόμους εξάπτει την περιέργεια των μικρών παιδιών. Aυτό που κεντρίζει την προσοχή τους περισσότερο, όμως, είναι οι φωτεινοί σηματοδότες.
Tο παιδί σταδιακά, μέχρι τα πέντε χρόνια, κατανοεί ότι στην κυκλοφορία υπάρχουν κάποιοι κανόνες που πρέπει όλοι να τους σέβονται. Για παράδειγμα, δεν πρέπει να διασχίσει το δρόμο χωρίς να είναι βέβαιο ότι το φανάρι είναι πράσινο για τους πεζούς, πρώτα όμως να ελέγχει δεξιά κι αριστερά για να δει αν διέρχεται κάποιο αυτοκίνητο, να μάθει πώς περνάμε μια διασταύρωση κ.λπ.
Τι μπορείτε να τους πείτε…
Aπό το δεύτερο χρόνο της ζωής τους, ξεκινήστε να τους εξηγείτε με απλά λόγια πώς λειτουργεί ο φωτεινός σηματοδότης, τι σημαίνει όταν ανάβει το πράσινο, το πορτοκαλί ή το κόκκινο.
Περιγράψτε το επάγγελμα του τροχονόμου και πώς ρυθμίζει την κυκλοφορία.
Δείξτε τους τα απλά σήματα οδικής κυκλοφορίας, π.χ., το στοπ, το απαγορευτικό για τις στροφές δεξιά ή αριστερά κ.λπ.
Να τα βοηθήσετε να κατανοήσουν ότι πρέπει να κινούνται πάντοτε στο εσωτερικό μέρος του πεζοδρομίου, όπου είναι πιο προστατευμένα, χωρίς να χοροπηδούν πάνω κάτω.
Nα μάθουν να σέβονται τους άλλους πεζούς, να είναι δηλαδή προσεκτικά, ώστε να μην δημιουργούν άθελά τους προβλήματα, όπως όταν τρέχουν με το ποδήλατό τους πάνω στο πεζοδρόμιο.
Να τους δείξετε το σωστό τρόπο που πρέπει να διασχίζουν ένα δρόμο, ξεκινώντας από κάπου που δεν έχει πολλή κίνηση και στη συνέχεια εκεί όπου υπάρχουν φανάρια. Ενημερώστε τα να προσέχουν ακόμα κι όταν το φανάρι είναι πράσινο για τους πεζούς – κάποιος οδηγός μπορεί να είναι απρόσεκτος και να περάσει.
Tουλάχιστον, ώσπου να τελειώσουν την Α’ Δημοτικού, πρέπει να τα συνοδεύει ένας ενήλικος ακόμα και στη γειτονιά σας (αυτό αφορά τους μαθητές που ζουν σε μεγάλες πόλεις).
Aν βεβαιωθείτε ότι τα παιδιά είναι προσεκτικά, μπορείτε να παραμείνετε στην άκρη του δρόμου και να ελέγχετε πώς τον διασχίζουν – αυτό για όσο διάστημα κρίνετε εσείς ότι το παιδί χρειάζεται επίβλεψη.
Συνήθως, περίπου στα εννέα με δέκα χρόνια, μπορεί να κινηθεί με ασφάλεια στη γειτονιά του. Aυτό, βέβαια, διαφέρει από παιδί σε παιδί και εξαρτάται από τον τρόπο που το έχετε μεγαλώσει.
Μπορείτε να διασχίζετε τις μεγάλες λεωφόρους έχοντας δίπλα το παιδί σας, από τα έξι με επτά χρόνια, χωρίς απαραίτητα να το κρατάτε κάθε φορά από το χέρι, αφού πρώτα έχετε βεβαιωθεί ότι μπορεί να παραμείνει υπάκουο δίπλα σας και δεν θα πετάγεται μπροστά χωρίς να ελέγχει το σηματοδότη.
Mην ξεχνάτε ότι εσείς αποτελείτε το πιο ισχυρό παράδειγμα προς μίμηση.
Tα παιδιά μελετούν με προσοχή τον τρόπο που συμπεριφέρεστε, ακόμα και όταν κινείστε ανάμεσα στα οχήματα. Παρατηρούν ιδιαίτερα και τους εντυπώνονται οι χειρισμοί σας που, κατά κάποιον τρόπο, αντιβαίνουν στους κανόνες: «Ο μπαμπάς παρκάρει πάνω στο πεζοδρόμιο και δεν σκέφτεται ότι εμποδίζει τους πεζούς να περάσουν» ή «Πέρασε με κόκκινο» κ.λπ.
Aπό το βιβλίο μου Μεγαλώστε ευτυχισμένα παιδιά
Αλεξάνδρα Καππάτου
Ψυχολόγος – Παιδοψυχολόγος
www.akappatou.gr
