«Του παιδιού μου το παιδί είναι δυο φορές παιδί μου».
Η φράση αυτή αποδίδει με τον πιο όμορφο τρόπο τη δύναμη του δεσμού με τα εγγόνια. Το εγγόνι, είναι για τη γιαγιά και τον παππού, ζωτική ανάσα, παράταση χρόνου και κίνητρο, σκοπός που επιτυγχάνεται και στόχος ζωής που εκπληρώνεται. Σε αρκετές περιπτώσεις η σχέση που αναπτύσσουν οι γιαγιάδες και οι παππούδες με τα εγγόνια τους είναι καλύτερη από εκείνη που είχαν σαν γονείς με τα ίδια τους τα παιδιά.
Στη σύγχρονη κοινωνία, που οι γονείς εργάζονται αρκετές ώρες, η ανάγκη των γονέων να βοηθηθούν από τη γιαγιά και τον παππού είναι πιο αναγκαία από ποτέ. Παρ’ όλα αυτά, το ιδιαίτερο είδος αγάπης που δέχεται ένα παιδί από τον παππού και τη γιαγιά του, είναι ένα συναίσθημα που δεν μπορεί ένας άνθρωπος να βιώσει μέσα από οποιαδήποτε άλλη σχέση, έτσι η παρουσία τους στη ζωή του παιδιού είναι πολύ σημαντική.
Κανείς δεν αμφισβητεί ότι ο παππούς και η γιαγιά αναπτύσσουν έναν ιδιαίτερο τρόπο επικοινωνίας με τα εγγόνια τους. Ενώ στο παρελθόν, όταν μεγάλωναν τα δικά τους παιδιά, ενδέχεται να ήταν πιο συγκρατημένοι, πλέον με τα εγγόνια τους εκφράζουν ελεύθερα τα συναισθήματα τους. Αποφεύγουν τις συγκρούσεις, είναι εκπρόσωποι εμπειριών αλλά και καταθέτες πολιτισμικών αξιών. Διδάσκουν την αξία της οικογένειας ζωντανεύοντας τις αναμνήσεις του παρελθόντος και έχουν την ικανότητα να μεταδώσουν την αίσθηση της ασφάλειας και της αγάπης με τέτοιο τρόπο που κανείς άλλος δεν είναι σε θέση να το κάνει.
Παρόλο που μπορεί να έχουν τις καλύτερες προθέσεις, οι γιαγιάδες και οι παππούδες συνωμοτούν εναντίον όλων των δυνάμεων του σύμπαντος, μόνο και μόνο για να ευχαριστήσουν το ομορφότερο δώρο που τους χάρισαν ποτέ τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους. Αγνοώντας κάθε είδους κανόνων που μπορεί να θέτουν οι γονείς και μόνιμα εξοπλισμένοι με κάθε είδους λιχουδιά, γλύκισμα, παιχνίδι και ό,τι άλλο μπορεί να βάλει ο ανθρώπινος νους, οι παππούδες και οι γιαγιάδες «κακομαθαίνουν» συνεχώς τα εγγόνια τους. Με αποτέλεσμα, συχνά να δημιουργούνται παρεξηγήσεις για τον τρόπο παρέμβασης τους στη διαπαιδαγώγηση των παιδιών.
Χρήσιμες συμβουλές για τη γιαγιά και τον παππού
Αποδεχτείτε ότι τον τρόπο διαπαιδαγώγησης του παιδιού τον καθορίζουν οι γονείς.
Περιοριστείτε στο ρόλο της γιαγιάς και του παππού.
Μην υποδεικνύετε στα παιδιά σας αυτά που πρέπει να κάνουν, κυρίως μπροστά στα εγγόνια σας (π.χ. το φαγητό, τον ύπνο, το ντύσιμο κλπ.).
Μην κριτικάρετε ποτέ την αυστηρότητα των γονιών καθώς αυτό δημιουργεί ανασφάλεια στα παιδιά. Ο ρόλος σας πρέπει να είναι βοηθητικός και υποστηρικτικός και όχι παρεμβατικός.
Επιδιώξτε επαφή με τα εγγόνια σας.
Δεν μπορείτε να γίνετε γονείς ούτε δάσκαλοι τους. Ο ρόλος σας αποπνέει μια ευχάριστη αίσθηση ελευθερίας.
Πάμελα Κυριάκου, Εγγεγραμμένη Σχολική-Εκπαιδευτική Ψυχολόγος
Αρ. Μητρώου (426)
Τηλ. Επικοινωνίας 99-380610
