Οι γονείς έχουν την τάση να είναι πιο χαλαροί όταν έρθει το τελευταίο παιδί. Δεν είναι πλέον οι νευρικοί νέοι γονείς. Ως αποτέλεσμα, τα τελευταία παιδιά συνήθως «τη γλυτώνουν» πολύ περισσότερο από τα αδέλφια τους.
Φέρουν μικρότερη ευθύνη και έτσι τείνουν να είναι πιο ανέμελα, καλόβολα, αξιαγάπητα, στοργικά και κοινωνικά και τους αρέσει να κάνουν τους άλλους να γελάνε. Κάποιες φορές γίνονται οι κλόουν της τάξης.
Όμως για τα μικρότερα παιδιά δεν είναι όλα ρόδινα. Επειδή βλέπουν τα μεγαλύτερα αδέλφια τους ως πιο μεγαλόσωμα, πιο γρήγορα και πιο έξυπνα, μπορεί να προσπαθήσουν να διαφοροποιηθούν με το να είναι πιο επαναστατικά. Συχνά αναπτύσσουν τη στάση «Θα τους δείξω εγώ!» και αν τα μεγαλύτερα αδέλφια κανακεύουν το μωρό, τα μικρότερα παιδιά μπορεί να γίνουν κακομαθημένα και χειριστικά.
Συχνά παράπονα των τελευταίων παιδιών:
«Πού είναι οι φωτογραφίες μου ως μωρό;»,
«Ποτέ δεν είμαι αρκετά μεγάλος ή αρκετά έξυπνος»,
«Τίποτα απ’ αυτά που κάνω δεν είναι σημαντικό»,
«Πάλι από δεύτερο χέρι; Δεν μπορώ να έχω κάτι καινούριο;»
Πώς να φερθείτε στο στερνοπαίδι:
Τα μικρότερα παιδιά συχνά αισθάνονται ότι δεν τα παίρνουν σοβαρά. Αφήστε τα να πάρουν κάποιες αποφάσεις, όπως το πού να πάτε έξω όλοι μαζί για δείπνο ή ποια ταινία να δείτε.
Αναγνωρίστε τις «πρωτιές» του. Όταν μαθαίνει να δένει τα παπούτσια του ή χρησιμοποιεί το δοχείο νυκτός, δώστε του αναγνώριση όπως είχατε κάνει και με το πρωτότοκο. Φροντίστε να επιβραβεύσετε τα καλλιτεχνικά του επιτεύγματα, κολλώντας τις ζωγραφιές του στο ψυγείο, όπως κάνατε και για τα μεγαλύτερα αδέλφια του.
Δώστε στο μικρότερο παιδί κάποιες ευθύνες, ακόμη και κάτι απλό όπως το να βάζει χαρτοπετσέτες στο τραπέζι. Τα στερνοπαίδια μπορεί να καταλήξουν με πολύ λίγα καθήκοντα επειδή έχουν μάθει να ξεφεύγουν από τη δουλειά ή επειδή άλλα μέλη της οικογένειας τα έχουν χρίσει πολύ «μικρά» για να είναι σε θέση να χειριστούν τα πράγματα.
Είναι απόφοιτος του τμήματος Ψυχολογίας του Βρετανικού Open University. Έχει εκπαιδευτεί στην Σωματική Ψυχοθεραπεία στο Ελληνικό Ινστιτούτο Νευροφυτοθεραπείας και Ανάλυσης του Χαρακτήρα (Ε.Ι.Ν.Α.), όπου παρακολούθησε επίσης μετεκπαιδεύσεις επιπέδου Master’s στην ψυχοθεραπεία Gestalt με τον Barrie Simmons και τον Dott. Mimmo Ciavarelli, στη Ραϊχική Σωματική Ψυχοθεραπεία με τον Dott. Alberto Torre και στην Εκπαίδευση Εποπτών με τον Dott. Genovino Ferri.
Παράλληλα, έχει παρακολουθήσει σειρά εκπαιδευτικών σεμιναρίων στις τεχνικές της ψυχοθεραπείας (Ψυχόδραμα, Βιοδυναμική ψυχοθεραπεία, Θεραπεία ζεύγους και οικογένειας, Συστημική Αναπαράσταση, Βιοσυστημική ψυχοθεραπεία, Παιγνιοθεραπεία, Δραματοθεραπεία, Βιοενεργειακή Ανάλυση, Βραχεία Ψυχοθεραπεία).
Επίσης, έχει εκπαιδευτεί από τον Πανελλήνιο Σύνδεσμο Σχολών Γονέων, στο Συντονισμό Σχολών Γονέων (εξελικτικό σύστημα Μαρίας Χουρδάκη).
Είναι κάτοχος του Ευρωπαϊκού Πιστοποιητικού Ψυχοθεραπείας (ECP) από την European Association for Psychotherapy (EAP).
Από το 2002 εργάζεται ως Σωματική & Gestalt Ψυχοθεραπεύτρια, προσφέροντας ψυχολογική υποστήριξη και ψυχοθεραπεία σε ενήλικους και εφήβους, αλλά και συμβουλευτική σε γονείς. Επίσης, συντονίζει ομάδες αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης και σχολές γονέων.
Στη ψυχοθεραπευτική της άσκηση έχει ασχοληθεί εκτενώς με κρίσεις πανικού, συμπτώματα κατάθλιψης, φοβίες, χαμηλή αυτοεκτίμηση, θέματα διαπροσωπικών σχέσεων, έλλειψη αυτοπεποίθησης, ενοχικό σύνδρομο, ψυχοσωματικά προβλήματα, θέματα διαχείρισης άγχους και θυμού και ψυχαναγκαστικά συμπτώματα.
Στα πλαίσια πρακτικής άσκησης, εργάστηκε στο τμήμα Βραχείας Νοσηλείας του Ψυχιατρικού Νοσοκομείου Αττικής «Δρομοκαΐτιο». Έχει προσφέρει εθελοντικά τις υπηρεσίες της ως σύμβουλος και ψυχοθεραπεύτρια σε διάφορους κοινωνικούς φορείς όπως στο κέντρο υποστήριξης κακοποιημένων γυναικών «Γραμμή SOS δίπλα σου», στο Πρόγραμμα Ψυχοκοινωνικής Στήριξης Παιδιού & Οικογένειας «ΑΓΑΠΩ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ», στο Δημοτικό πολυϊατρείο Αμαρουσίου και στο Κέντρο Μελετών και Ψυχοθεραπείας «Βίλχελμ Ράιχ».
Αρκετά άρθρα της έχουν φιλοξενηθεί στις στήλες υγείας περιοδικών ψυχολογίας, εφημερίδων και διαδικτυακών τόπων.
Είναι πιστοποιημένη ψυχοθεραπεύτρια (ECP) από την European Association for Psychotherapy (EAP). πλήρες μέλος της British Psychological Society (MBPsS, GBC), του Πανελληνίου Συνδέσμου Σωματικής Ψυχοθεραπείας (ΠΕΣΩΨ) και της European Association for Body Psychotherapy (EABP).
Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να σας παρέχουμε την καλύτερη δυνατή εμπειρία χρήστη. Οι πληροφορίες των cookies αποθηκεύονται στο πρόγραμμα περιήγησής σας και εκτελούν λειτουργίες όπως η αναγνώρισή σας όταν επιστρέφετε στον ιστότοπό μας και βοηθώντας την ομάδα μας να καταλάβει ποια τμήματα του ιστότοπου μας θεωρείτε πιο ενδιαφέροντα και χρήσιμα.
Απολύτως απαραίτητα cookies
Το αυστηρώς απαραίτητο cookie θα πρέπει να είναι ενεργοποιημένο ανά πάσα στιγμή, ώστε να μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας για ρυθμίσεις cookie.
Εάν απενεργοποιήσετε αυτό το cookie, δεν θα μπορέσουμε να αποθηκεύσουμε τις προτιμήσεις σας. Αυτό σημαίνει ότι κάθε φορά που επισκέπτεστε αυτόν τον ιστότοπο θα χρειαστεί να ενεργοποιήσετε ή να απενεργοποιήσετε ξανά τα cookies.
Τα μικρότερα παιδιά συχνά αισθάνονται ότι δεν τα παίρνουν σοβαρά. Αφήστε τα να πάρουν κάποιες αποφάσεις, όπως το πού να πάτε έξω όλοι μαζί για δείπνο ή ποια ταινία να δείτε.
